We hebben er al zolang naar uit gekeken, en nu is het zover, “dorpsfeest in Willemsoord”!
We laten het “pieperfestival”ervoor schieten. Wij hebben een belangrijke taak te verrichten, namelijk; contact maken met onze dorpsgenoten, ons sociaal netwerk verbreden.
De kosten voor de feestavond waren al betaald,20 euro voor de hele week! Een lachertje!
Het kaartje (een gezinskaart!) lag in de bus, wij horen er ook bij! Vorige week werd er al gestart met de feestelijkheden, namelijk, straat versieren! De eerste straat van Willemsoord had het thema, “vakantie”.
Fantastisch, welk een creativiteit hier in dit dorp! De tuinen lagen vol met zwembadjes, eendjes, opblaasbootjes, je kon het zo gek niet bedenken, ja bedenk ‘et maar es!
De Steenwijkerweg had (denk ik) als thema, “snoepgoed” want aan elk huis hing een enorm ingepakt iets, wat een snoepje voor moest stellen, geweldig leuk gedaan! De Jury zal z’n hoofd nog breken, want welke straat zal er dit jaar met de eer vandoor gaan als “best versierde straat” van Willemsoord. Bij ons Café de Steen stond een geweldige kermis opgesteld met een ware zweefmolen, een schiettent en een oliebollenkraam en suikerspinnen kraam. Rond de middag verzamelde iedereen zich al bij “de Steen” om daarna helemaal los te gaan op de kermis. De karaoke hebben wij aan ons voorbij laten gaan, “rustig aan beginnen”, je niet opdringen, laten zien dat je ook een eigen leven hebt. Zaterdagavond dát wordt de klapper!
De hele zaterdag voelde door dit voornemen wel wat beladen, mijn darmen gingen helemaal los. Eerst een leuke outfit gekocht in Steenwiek. Een wijde, beetje batik-achtige bloes, en dat is hip hier! Er zat ook een sjaal bij,” je kan er van alles mee” zei de winkeljuf: de sjaal kan om je heupen, je taille, maar ook om je nek staat die leuk. “Geweldig, ik doe em” riep ik blij! Maar bij thuiskomst bleek dat zo’n “ meerkeuzebloes” niet handig is voor zo’n avond. Ieder 5 minuten voordat we weg gingen werd de sjaal van plek verandert. Aan de man had ik ook al niets, die vond echt álles leuk, en dat is fijn, maar vandaag wilde ik dat hij zei, “dát is het beste, zo om je heupen, doe dat maar”.
Maar nee, als ik zei:”kijk, en zo dan?”(sjaal om taille) dan zei de man “ja leuk”,
“en zo dan” , (sjaal om nek, losjes), “ja ook leuk” “en zo” (sjaal strak om nek) "is dit niet wat kakkerig?" “nee, leuk, kan jouw dat nou schelen”zei de man. Vlak voordat we weggingen ging de sjaal alsnog om de heupen, pfffft we zuchten er allebei van.
Maar daar gingen we, ik waarschuwde de man nog om vooral níet te gaan dansen, hij trekt hiermee nogal de aandacht, en voor je het weet slaat hij drie Willemsoorders het ziekenhuis in. De man heeft een nogal expressieve vorm van dansen, onverwachts kunnen de armen ineens alle kanten uit gaan. Nee als het meezit kunnen we volgend jaar ook de dansvloer op, maar nu even niet.
Vanuit de Steen klonken er al gezellige geluiden van de keyboard van het voorprogramma.
De hoofdact was Boqey & the Longhorn, nou als dat geen hoge ogen gooit!
En dan moet je naar binnen, de man had ineens een galante bui, ik mocht voorgaan!!Dhuuuu.
De gezinskaart werd getoond en we waren binnen. Mijn hart kon ik vanuit mijn oren horen, hier moest wat drank aan te pas komen, relax Ien, je bloes zit goed zo, je haar zit goed, de man haalt een biertje en een wijntje, we hebben alles onder controle. Ik zie mijn buren aan een tafeltje zitten met een stel dorpsgenoten. “Gelukkig die zijn er ook”.Aan een andere tafel zitten jongeren met zowel de jongens als de meisjes over het algemeen zwarte kleding en lange haren. Geen ghottiks, meer de voorloper ervan vermoed ik. Er staan gewoon asbakken op de tafels alsof we hier verstoken zijn van de overheidsregels. Iedereen rookt gezellig binnen. De andere tafels zijn gevuld met wat ouderen, die vanuit hun ooghoeken ons op nemen. Ik zie ze denken “kiek doar hei-e die mense van de paasloregel uut het huus van Frens en Greta. Is hij niet osteopaat? En wat deed zie ok alweer? Ie kunn wel zien dat ze geld hebbn, zo’n sjieke bloes, dat het wel wat-e-kost heur”. De meeste vrouwen hebben gewoon een spijkerbroek met een t-shirt aan. Wat ben ik blij dat ik die sjaal niet om m’n nek geknoopt heb! De keyboardman is populair, vooral het nummer,”ik neem je mee”doet de zaal opzwellen. Als ik na een uurtje denk; “nou dit is prima zo, en nu maar lekker naar huus",
komt de buurman naar Hans toe, gelukkig, contact! Buurvrouw komt er ook gezellig bij en stelt ons aan verschillende mensen voor, wat ik erg lief vind. Iedereen is hartelijk, we worden wat losser en het had niet veel gescheeld of ik had nog even gedanst ook. De hoofdact, een band uit deze streek, was begonnen en dit klonk heel anders, zo niet veel beter, dan de keyboard man. Het gaat goed komen hier, leuke gezellige mensen die voor ons open staan. Verschillende mensen nodigen ons uit vooral een keer langs te komen, binnen te wippen. Met de afspraak om aanstaande dinsdag met de buurman naar een volleybalavondje te gaan, gaan we rond 2 uur naar huis. We hebben nog wel even een heerlijk broodje hamburger gescoord bij de mobiele snackkar voor de Steen. De man is hier vooral wild enthousiast over en herhaalt verschillende keren dat het zo bijzonder is dat ze de hamburgers pas in het vet doen als je hem besteld, en niet, zoals in Emmeloord, een heleboel tegelijk bakken vooraf “dat vind ik zo leuk hier he!” zegt hij opgetogen. Ik kijk hem vragend aan en zeg”lieverd, dat doen ze pas als er een klant komt, anders worden ze koud", wij waren die avond misschien hun derde klant. De man slaat soms een beetje door.
Ien.
