maandag 30 mei 2011

Trekpleister


Ik liep tegen de deadline van ons “100 jaar samen feest”. Er moest nog een heleboel gebeuren, gelukkig was ik de 2 dagen ervoor vrij. Ik had een strakke planning! Donderdag morgen nog een vergadering en daarna even met zoon Jos wandelen bij de Castelijnsplas. Daarna wilde ik snel door om mij in de keuken te storten op hapjes ed. We hebben een heerlijk rondje gelopen met Lobke. Terug op de parkeerplaats doe ik Lobke in de achterbak, leg ff de sleutelbos neer want ze gaat aangelijnd in de auto en ja, je raad het al…. Ik klap zo de kofferbak dicht. In een flits zie ik de sleutels liggen en denk “shit de sleutels”. Alles zat dicht want ik had hem geopend met alleen de achterbak knop. Gek genoeg ga je toch telkens weer even voelen, alsof er een wondertje zal gebeuren…dhuuu.%####$#%^$*T (hele lelijke taal) Daar stonden we midden in een bos op een parkeerplek. Er stond ook nog een auto met een man erin, die niet z’n hondje wilde uitlaten, maar volgens mij iets heel anders….He jakkes, zeg ik tegen Jos, is dit een homo ontmoetingsplek? Dat leek er wel op. Lobke zat mij ondertussen aan te staren met een blik van “nou kom je nog of hoe zit dat?” Ze heeft op de bank thuis,een talent om op de afstandbediening te gaan staan en hem “plop” op een andere zender te doen terwijl ik net een spannende film zit te kijken.
Maar vandaag niet. “Pak de sleutel!” heeft ook niet veel zin,dat hebben we nog niet gehad op de hondentrainingscursus.
Folmer wordt gebeld, heb je iets met je auto, de man zegt dan: “bel Folmer”. Een rots in de branding. Folmer geeft mij het nummer van de garage waar de auto gekocht is. Ondertussen zeg ik om de 2 minuten %&***#####*** ……weer vreselijk lelijke woorden.(dit heb ik van de man over genomen) Jos zegt vooral “komt wel goed mam, komt wel goed”! We gaan in Jos z’n auto zitten en bellen het nummer…verkeerd nummer…ik ga weer helemaal los. Toen weer naar Folmer gebeld… ander nummer van andere garage. Eindelijk contact. Ja ik ben via mijn mooie Punto verzekerd van hulp. Ik ga bellen en wordt terug gebeld. Er komt een mannetje…hoe lang gaat dat duren vraag ik. Kan binnen een half uur, maarja kan ook een uur of langer zijn. ##$%$#$^^$%^%$%%^….. “oke” zeg ik zoet, “we wachten het af”. Jos en ik wachten gespannen af en zitten in zijn auto. Via de binnenspiegel hebben wij zicht op de ingang van de parkeerplaats. Ah een auto! Maar hij is rood ipv geel met ANWB erop. Er zit een nette man in. “Nou die komt hier ook geen hondje uitlaten of een bammetje eten’ zeg ik. De man rijd langzaam rond en loert bij ons in de auto. Hij rijdt weer een stukje en staat vervolgens een poos stil. Ik denk dat tie jouw wel een lekker hapje vind zeg ik zachtjes tegen Jos. Volgens mij staat tie op jou te wachten. Jos trekt een heel vies gezicht en zegt hartgrondig gatverdamme mam! Ik voel me ongemakkelijk, wat zijn dat voor kerels…. Daar staan dan 2 auto’s en er gebeurt niets. Weer wordt er een auto gesignaleerd, ook die rijd een rondje maar er lijkt geen keus te vallen. Langzaam rijden de twee auto’s weer weg. Jos en ik praten een beetje zachtjes, het lijkt wel alsof we daar een drugsdeal hebben.
Brrrr ben blij dat ik daar niet alleen hoef te staan. Na een half uurtje komt er redding, het is geel en er staat ANWB op pffft. Ik kan de man wel zoenen, maar doe dit natuurlijk niet, zeker hier niet!. Hij noemt mij “blond” maar hij mag mij alles noemen als hij die stomme auto maar van’t slot krijgt en ik weg kan bij deze trekpleister.
Er wordt als een echte inbreker ingebroken, toch nog een heel gedoe. Links zit er een beveiliging op, maar na een tip van een collega lukt het rechts! de deuren gaan weer open, Lobke ligt ondertussen te pitten die heeft het opgegeven en haar rondje toch al gehad. De ANWB-man mag mij de sleutels pas echt geven als ik kan bewijzen dat de auto van mij is.(Alsof ik midden op zo’n afwerkplek een ANWB ga bellen die voor mij de auto openen en ik deze vervolgens ga jatten….ja hoor ik heb momenteel wel wat anders te doen pfft)
Gelukkig de papieren en identiteit kloppen. Jos en ik zijn opgelucht dat we daar weg kunnen. Ik ga snel naar huis óp naar de hapjes. Gelukkig wel een heel anders “soort van” hapjes.