donderdag 11 februari 2010

BHV"er


Het leven op het platteland kent natuurlijk ook z’n mindere kanten.
Al die sneeuwpret heeft ook een keerzijde en dat is “hoe kom ik met die gladheid heelhuids op mijn werk en weer thuus”.
De man checkt iedere morgen de weg langs Ossenzijl voor mij op gladheid en doet bij aankomst op zijn werk gelijk verslag van zijn bevindingen. Ik maak dan de keuze óf langs Ossenzijl (waar ze hoegenaamd niet strooien en schuiven, maar korter is) of langs Steenwiek wat een stukje langer is in tijd maar waar de wegen (als het zout het toelaat) gestrooid worden.
Vorige week maandag koos ik voor de route Steenwiek. Het zout was op denk ik want het was glad, de sneeuw had zich in twee kanten op de weg opgehoopt en ik manoeuvreerde mijn 4wheeldrive over plattelandswegen. We reden allemaal behoedzaam tot dat ik bij een kruising kwam achter Steenwiek. Daar reed iemand verre van behoedzaam, hij ging alle kanten op. Hij vloog als een dronkenman werkelijk over de kruising, draaide 90 graden in het rond, slingerde tussen twee bomen door en arriveerde in een steile sloot. Je staat even raar te kijken als je zoiets ziet. Maar ik had gelijk de tegenwoordigheid van geest om te beseffen “Ien je hebt BHV dussss Actie!! Ik zette mijn auto in de berm, lette goed op met oversteken (eerste regel van BHV “denk eerst aan je eigen veiligheid!) en rende richting de auto die scheef met motor nog draaiend in de sloot lag. Voordat je zo’n portier opent heb je toch even schrik, wat zal je aantreffen? Maar moedig trok ik het portier open en zag een man van een jaar of 35 met trillende handen en een angstige blik in zijn ogen. Hij was lijkbleek, “Hoe gaat het?” vroeg ik. Mijn slachtoffer vertelde dat het wel ging, hij was niet gewond geraakt. “Heb je de politie al gebeld?” (Ik was natuurlijk helemaal in mijn BHV functie geschoten) “regel 2, bel politie of ambulance”.
Mijn slachtoffer keek mij aan en zei met grote dodelijke ogen en een iets wat spottende trek om zijn mond “wat denk jezelf”?.
Ik kwakte de portier dicht met de woorden “ja als we zo gaan doen, dan bekijk je het zelf maar”.
Nee hoor, geintje Ik gaf natuurlijk gelijk mijn fout toe “ja stom, nee natuurlijk niet”. Ik hielp mijn slachtoffer uit z’n auto via de passagiersstoel en trok hem op de kant.
“Zal ik dan nu maar de politie bellen” vroeg ik.
Maar meneer stond nu ineens wel met een mobieltje in zijn hand, “nee hoor dat kan ik nu zelf wel, bedankt!”. “Ja joh, wat jij wil, bijdehandje”.
Er stroomden al verschillende andere automobilisten toe,(ramptoeristen!) mijn taak was hier volbracht.
Ik ben benieuwd wanneer ik gebeld wordt door Matthijs van Nieuwkerk om het één en ander uit de doeken te doen. Ben nog niet gebeld door Balkenende maar er zal toch zeker wel een lintje in zitten dit jaar? We wachten met spanning af!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten