Kadobon.

Op mijn verjaardag heb ik van vriendin Roos, zo’n heerlijke kadobon gehad! Kadootjes krijgen die een ander voor je heeft uitgezocht zijn ook erg spannend en leuk, maar ik word ook heel blij als er zo’n bonnetje tussen zit! Ik mag dan helemaal voor mijzelf iets uitzoeken, ik bedenk dan iets wat ik normaal nóóit voor mijzelf zou kopen. De bon gaat op de maandag morgen snel de tas in….ik kan tenslotte zomaar iets tegenkomen. De uitdaging ligt in Meppel. Ik ga daar met Dave shoppen, hij zoekt nieuwe kleren en ik heb een goede smaak vind hij. Ondertussen brand de bon mij in de tas, ik zie van alles maar denk telkens, “nee, ik ga er iets anders voor kopen”. Ineens weet ik het! Weet je wat, ik ga bij de xenos dat leuke douchegordijn halen! Maar bij de kassa is het bedrag lager dan de kadobon, dus ik betaal em voor’t gemak ff met de pinpas. Ach 11 euro, dat kan toch? Vervolgens zie ik bij de V&D nog leuke glazen, dát is een mooi kado! Maar bij de kassa kan ik zo snel niet de bon vinden in mijn hobbezak, dus huppakee dan maar ff snel pinnen. Thuisgekomen vind ik nog steeds de kadobon in mijn tas en verheug mij alweer op het feit dat ik iets mag uitkiezen. Al mijn uitgaven probeer ik snel te vergeten…. Zaterdag ga ik met een vriendin ff borrelen bij De Rechter in Steenwijk, toen ik terug liep naar de auto kwam ik langs dat leuke winkeltje. Ah!! daar hing dat vest wat ik enkele maanden geleden gepast had maar te duur vond. Nu 70% korting!!!!! Ik vertel de verkoopster dat ik zo’n heerlijk bonnetje heb en iets zoek om deze te besteden. We zijn het er allebei over eens dat dit het ultieme kadobon idee is en nog 70% korting ook! Pak maar in dat vest! Bij de kassa kom ik erachter dat ik thuis van tas gewisseld ben, geen bon dus, naja, dan maar ff pinnen, zo goedkoop en mazzeltje, dát vest… De week daarop loop ik weer in Steenwijk, (ik shop wat af) en ik pers mijzelf bij Hunkemöller in BH’s wat niet mijn hobby is. Er zijn 2 die aardig goed passen en mijn weerzin voor het passen van BH’s én de kadobon, laten mij besluiten ze alle twee te doen! Als ik moet afrekenen slaat de twijfel toe, ik hoor mij in gedachten tegen Roos zeggen dat ik de kadobon heb besteed aan BH’s. Nou nou, ze zal mij nog es zo’n leuke kadobon geven. “Ik pin wel even”, meld ik de winkeljuffrouw. Maar dan eindelijk…. Eindelijk!! bij de Bruna weet ik het, “het wordt een vulpen”, een echte Parker! “Kan ik betalen met een kadobon?”vraag ik, en ja hoor geen enkel probleem. ”Heerlijk he, zo’n kadobon” zegt de winkeljuffrouw. Ja heerlijk zeg ik, pffft ben blij dat ik dat kloteding eindelijk kwijt ben, het kost klauwen met geld! Volgend jaar niet weer zo’n duur kado Roos!Maar eh, ik ben heel blij met mijn vulpen! kusssien

Prutdag.

Gisteravond verheugde ik mij nog enorm op deze vrije dinsdag! Ik had grootse plannen! Vanmorgen gezellig, gezamenlijk met een opvlieger opgestaan. Nou ja, het is in onze inloopkast, ook wel slaapkamer genoemd, toch al niet te harden, dus vooruit! Vóór de koffie even op de weegschaal, in mijn beleving scheelt dat toch een gram of 50 en je maakt een vrouw in de overgang, niet blijer dan met een goed gewicht in de ochtend! En daar was de tweede tegenvaller….…ik was óver de 72 kg, voor mij een schrikbeeld, zo zwaar heb ik nog nooit gewogen. Vorige week was het nog amper 70 kg en dat maakt mij altijd overmoedig. Ik ga ineens de chocolade eten die ik laatst gekregen had van een ouder van mijn cliënt, Ik draai mijn aardappeltjes uit de oven met een optimistische zwaai door de échte mayo, neem s’avonds ook een toastje, want ja, ik kan et hebbe….. Maar niets is minder waar, ineens ploften de chocolade, de aardappeltjes mayo en de toastjes onverwachts mijn darmstelsel binnen om omgezet te kunnen worden in échte vetten! Joggen, dát was de eerste ochtendtaak, huppakee, samen met Lobke de bossen in, rennen jij, weg met dat luie vet! Binnen 10 meter was ik al achter adem en liep als een “hijgend hert de jacht ontkomen” door de bossen. “Niets voor mij die bossen”, de “WII sport” moest weer van stal gehaald worden! Onder het laden van de afstand dingen van de WII, ging ik bezig met de folder die ik voor mijn Psychologie praktijkje in spé wilde maken. Vorige week was ik al van start gegaan en vandaag kwam ik erachter dat de tekst, waar ik enkele dagen op had zitten zweten, totaal door de virtuele prullebak weggezakt was. Niets, maar dan ook niets meer te vinden………. Oke, relax, ga erop uit, shoppen, iets anders doen, een verwen moment! Dit was een tip van vriendin Yvonne! Én bedankt Yvon, ik doe mijn multifocale lenzen in en rij richting Steenwijk. Ik zie wazig, knipper en knipper om de lenzen wat vochtig te krijgen, maar ik zie nog steeds erg wazig. Terug naar huis, voordat hier dooien vallen. Lenzen uit, doosje van lenzen mee, eerst maar es laten checken bij Nico brillen. Bij “Nico” lijkt heel Steenwijk last van brillen en lenzen en moet ik na een “ik kom zo bij je” nog een half uur wachten. Ik besluit even de stad in te trekken voor de broodnodige ontspanning! Ik koop voor de compensatie van alles wat tegenzit deze dag een hoesje voor mijn fijne mobieltje “de Iphone”. Het wordt een witte, ik meld de verkoper terloops dat het niet bepaalt mijn dag is en hij vraagt zich af of het in de lucht zit, want ook hij heeft zijn dag niet! Het hoesje moet tegen de Iphone geplakt worden en ik zeg dat hij dat mag doen, het vertrouwen in mijzelf is weg. Ik heb een scherp gevoel voor wat recht is en wat scheef en ik zie dat het iets scheef gaat. Gezien, ook zijn dag, zeg ik hier maar niets over, het kan er nog best bij……… Terug naar huis, besluit ik vanaf Witte Paarden, door het dorp Willemsoord te gaan, voor mijn gevoel is dit toch iets korter. Halverwege komt er een wesp die ze in heel Nederland niet kunnen ontdekken, mijn auto binnen en heeft het op mij voorzien. Ik sla als een bezetene van mij af en gil als de eerste beste randdebiel door mijn open staande ramen en rij zowat de plaatselijke kerk binnen. Mijn dorpsgenoten kijken met een meewarige blik en ik hoor ze denken “ is dat die blonde niet, van de Paasloregel? Is die niet een praktijkje gestart voor mensen met problemen?” Willemoord blijkt afgesloten, de hoofdweg is dicht en ik moet keren….en ik wordt omgeleid richting Wolvega…. Thuisgekomen zie ik dat er in het doosje van de Iphone hoes ook een folie voor op het scherm in zit ter voorkoming van krasjes. Er zitten ook plakkertjes op de folie zelf,die er af horen te gaan, maar vandaag bij mij lekker blijven zitten totdat ik ze met folie en al tot een propje van mijn Iphone krab. Ik maak verse carbonara met spek,knoflook, geklopt ei en Parmezaanse kaas, dit lukt! En verhoogt mijn gewicht nog es naar de 73 kg! En had ik al verteld van de halogeen lampjes boven het aanrecht die vervangen moeten worden en er na drie kwartier prutsen er nog met zo’n haakje inzitten? Of van de wasmachine die nog niet aangesloten was op het water ivm vullen van de hottub en er door mij scheef opgezet was waardoor er een verkoelend zwemwater de badkamer inliep? Of van mijn teen die met grof geweld door de plint wilde gaan, of Lobke die met zandpoten tegen mijn witte broek sprong, of van de kat die kotst in de gang waar ik gewoon nietsvermoedend in sta..............Kortom, STOP de dag! Zoek een bank en wacht tot het morgen wordt. Oh nee, eerst ff de was binnen halen, wat hoor ik? Is dat regen? Kusssien

Mijn "trouwe" Wordfeud-friend. Sinds ik in het heerlijke bezit ben van een iPhone mag ik ook eindelijk aan de WhatsApp en Wordfeud mee doen. Binnen no-time had ik een friendlist bij het Wordfeudspel! Iedere avond zit ik druk te “scrabbelen” op de moderne manier, met familie en vrienden. Omdat ik rete-goed ben vallen er ook mensen af, dat begrijp ik. Die krijg ik na verloop van tijd dan weer als “oefencliënten” terug omdat ze zich totaal in een slachtofferrol hebben gemaneuvreerd. Maar dit is een grapje…. In ieder geval liep mijn lijstje van friends wat terug waardoor ik es in het menu ging zoeken naar mijn friend list. Je hebt drie keuzes, óf je kiest iemand uit je eigen wordfeud netwerkje, óf je gaat iemand zoeken, óf je hebt de Random Opponent, die kende ik niet. Ik werd nieuwsgierig wat er gebeurde en drukte op de laatste keuze. De Iphone gaf aan dat ze gingen zoeken naar een friend voor mij. Shit, dit was niet gelijk de bedoeling. Binnen een minuut stond er een nieuwe friend in mijn lijstje, hij heette “meenaardeblues?” een vreemde naam, die mij deed vermoeden dat de man van middelbare leeftijd, op de foto, een date zocht om naar de blues te gaan. Ik wilde hem resignen maar er stond binnen no-time “goeiemiddag,spelen?” in het chat-lijstje. “Oke, niet kinderachtig doen” dacht ik en legde een flutwoord omdat ik hele beroerde letters had.(10 punten aan mij kan het niet liggen…)Hij legde er een woord van 66 punten overheen. Omdat ik al wat weerzin had en hij ook nog na één woord al aan de winnende kant stond besloot ik uit te leggen dat ik ermee ging kappen omdat ik op het verkeerde knopje had gedrukt in het menu. Tegelijkertijd resignde ik de blues-man. Plop….weer een chat: “oh verkeerde knopje, ik “invite” jou wel opnieuw”( tssssss, sukkel “ik heb niet nú op het verkeerde knopje gedrukt maar gelijk aan het begin, ik wil niet met je spelen!” ) De man van de blues was erg doortastend en plop daar was de” invite “ al binnen. Nou ja, dacht ik “laten we dan in godsnaam maar één spelletje doen!” Ik mocht beginnen en kon niet anders dan “zoen” maken. Hij “zoenDE” terug. Ik fronste mijn wenkbrauwen even en plop daar kwam een chat, “hi hi” schreef de blues-man. “Gelukkig” dacht ik,” t’ís een homo!” Een hetero man schrijft geen “hi hi”, dat doen alleen meisjes en gemene wijven. Opgelucht ging ik verder met de Wordfeud. Geloof het of niet, ik had alleen maar woorden die op een bepaalde sfeer konden duiden, zoals BED(17 punten 2xww) of SLIJM(23 punten 2xWWplus één keer LW), maarja het was toch een HOMO, (12 punten), so no worries. Na enige woorden kwam er weer een chat dit keer met “Date jij wel es?” . “Kut” dacht ik “een hetero die nog niet uit de kast was gekomen”, daar had ik niet aan gedacht. Ik kapte de blues man gelijk af, “Nee nooit, want ik ben gelukkig getrouwd met Hans, geen behoefte aan”. Het was even stil bij de blues man, maar na een half uurtje had hij zijn excuus bedacht; “Ja eh ik ben ook getrouwd hoor, (smaily met groot lachgebit) maar er zijn soms zulke idiote vrouwen op de chat die je zo maar zulke rare voorstellen doen”. Ik was even stil…..tjonge jonge hoe verzon die het? Ik chatte heel vriendelijk terug “heel gek maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat jij mij net “op date” vroeg, en jij bent toch een man?”(smaily met knipoogje, ff inwrijven…).En daar was die weer de “hi hi”… brrrrr. Na één volgend woordje had hij mij ineens ge-resigned en ik kon het niet laten er nog één chatje aan toe te voegen, “Ineens geen zin meer?”. Het bleef stil bij de blues-man, pfffft nou ja in ieder geval wel gewonnen… in alle opzichten! “LOSER", Kusssien.