Een veel gehoorde kreet op vakantie, “Warm he”?! Dik over de 30 graden werd een dagelijks iets. En we klaagden niet…..maar als het zo heet is worden sommige zaken een hele klus. Trek maar es met je klamme lijf een Marlies Dekkers badpak aan met 28 touwtjes die op je rug horen te zitten en op maar één juiste manier over je hoofd kunnen. Alles plakt, het bovenstukje fungeert na een uurtje meer als waterreservoir dan waar die voor bedoelt is, “de borsten hoog houden”. Ik ben in staat van een 24 uur durende opvlieger en die van 2 minuten is al zo erg.
Ondanks de hitte gaan de man en ik een stukje fietsen, de man fietst alsof hij in de etappe van de Tour de France zit en zet bij het startschot gelijk een demarrage in die duurt tot het eindpunt. “Doe es ff rustig” sputter ik, we hebben vakantie hoor”.
Aangekomen in het stadje kijkt de man wat zorgelijk naar mijn gezicht en zegt “je moet niet meer zo met je gezicht in de zon schatje, je kop is helemaal verbrand”.
“Mijn kop is niet verbrand lieverd,(zeg ik geduldig) mijn kop staat op ontploffen omdat ik zo hard moest fietsen”. Als ik in een etalageruit mijzelf aanschouw, zie ik dat ik er niet uitzie. Een vuurrood hoofd, met natte randen onder mijn ogen van het zweet met daarboven kletsnat bezweet haar.
De make-up die ik s’morgens nog had opgebracht om mijzelf 10 jaar jonger te laten lijken is geheel vloeibaar geworden en vind zijn weg via mijn hals naar mijn borstputje en zo naar beneden. Het enigste voordeel van deze hitte is voor de man, want ik heb helemaal géén behoefte om de winkels in te gaan en dingen te gaan passen. Het terras blijkt voor ons de meest verkwikkende plek, en wel met een koud biertje, een stillers wasser (water zonder prik) en een rosé met ijs wurflen (blokjes in het Duits).
Het koken in de camper is een ware uitdaging, ik glibber achter het gasstel langs terwijl de spaghetti staat te koken. Wij hebben ook een buiten aansluiting voor een gasstel, maar er ontbreekt een aansluitstukje zo blijkt. De avonden zijn verrukkelijk, heerlijk aan de Bodensee met wat koele drankjes. Maar dan “het slapen”. De warmte in de camper is voor de man wel een negatieve bijkomstigheid want de vrouw geeft met regelmaat “aan mijn lijf geen polonaise”aan.
Rustig liggen, weinig bewegen is de enigste optie. Proberen te slapen… maar we doen eerst nog stiekem een klein schietgebedje “mag het ietsje koeler alstublieft?”
Ien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten