Vanmorgen deed ik mijn wekelijkse boodschappen weer. Eerst naar de Lidl en daarna naar de overkant bij Dirk. In de Lidl zag ik een oud grijs mannetje rond lopen.
Hij zuchtte, keek nog es op zijn briefje en liep weer zoekend verder.
“Komt u er niet uit?” vroeg ik, nadat ik hem al 2 keer zoekend was tegen gekomen. Blij verrast keek hij op, ik keek in een gezicht wat in de afgelopen jaren heel wat wind en regen gevoelt had. Grote rode konen, paarsblauwe neus en verwilderde grijze haren. Er kwam een brede lach tevoorschijn, de tanden waren gelig/bruin ik vermoedde van het pruum’m van tabak.
“Ik ben op zoek naor filterzakkies” zei die. “Oh jee, dat weet ik eigenlijk ook niet, “ik denk bij de koffie?” zei ik. “Ik heb overal al gekeek’n, begriep niet waor die ding’n lig’n.
“Ja das lastig als je de weg niet kent in de Lidl” zei ik.
Toen we beiden weer verder onze boodschappen zochten vroeg ik me af of dit aardige mannetje alleen was. Misschien was zijn vrouw wel pas geleden overleden en moest hij nu alles zelf leren. In mijn hoofd heb ik dan ook al het huisje voor me, met de kleedjes op tafel, met eiken spullen, want die gaan zo lekker lang mee, met echte kopjes en schoteltjes en een gaskacheltje. Bij de zuivelhoek kwam ik hem weer tegen. Hij keek gelijk vrolijk op toen hij me zag. ”Ja, de vrouw weet precies waor die ding’n lig’n, moar ik zoek mien te barsten” “Ha ha, ja dat zal wel, meer oefenen dus” zei ik, “dan leer je’t vanzelf”! Ik gooide er ook nog een Hollandse spreuk tegenaan en riep naar hem, “oefening baart kunst!”. Nog steeds was hij op zoek naar de filterzakjes. Zo langzamerhand had ik ook mijn lijstje los gelaten en liep ook te zoeken naar die stomme filterzakjes.(ik werk in de zorg, maar dit terzijde) In mijn ooghoek zie ik hem bij de laatste gang staan, hij zat te kijken tussen allerlei doosjes. Het is de gang van de crèmepjes en tandpasta. Ik besluit even naar hem toe te gaan want nu is hij écht de weg kwijt. Aangekomen zie ik hem zorgvuldig een doosje bekijken. Ik zeg, “dat zijn geen filterzakjes hoor, dat zijn condooms, u bent nu helemaal in de verkeerde gang”. Oh zei het mannetje, “benne dat condooms? Nee dat ben dan geen filterzakkies, die hold’n heel wat anders teeg’n dan koffie”. Die ding’n heb ik niet meer neudig” Gevat was die wel! Hij keek me een bietien ondeugend aan.
Bij de kassa aangekomen zie ik hem weer staan, hij doet zijn hand omhoog met een deuzien filterzakkies.
“Ik heb ze heur” roept tie.
Bij de parkeerplaats zegt tie “nou maar hoop’n dat de vrouwe tevreden is, anders moet ik weer terugge”. Gelukkig……ze leeft dus nog….. denk ik gelijk.
Wel een beetje stout boertje….beetje sjansen bij de Lidl, En ben ik dan blij met zo’n sjans gevalletje? Ach, als ik het dan niet meer van de leuke jonge mannen krijg, dan maar zo. Ik denk echt dat achter die rode konen vroeger een stoot van een boer’n kerel zat. Nou ja……met een beetje fantasie!
In ieder geval gaf het wat jeu aan de wekelijkse boodschappen. Denk dat hij wel vaker voor zijn vrouwe de boodschappies wil doen! De snoepert…..
kusssien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten