Ik ben een makkelijke eter, behalve garnalen, inktvis en orgaanvlees kan ik wel zeggen dat ik alles lust.Vroeger toen ik nog "om door een ringetje te halen" was, kon ik écht niet alleen "alles" eten, maar ook iedere dag onbeperkt!.Ik kwam geen gram aan, mijn moeder stopte er ook nog extra dingen in zoals;room en véél suiker, want onze Ineke was zo mager.In de tijd dat ik in de therapiefase van mijn leven zat werd de diagnose bij het Riagg dan ook snel gemaakt, "Anorexia" dat kon je zo zien! Maar niets was minder waar, ik was zo, dat was mijn bouw, ik was een "de Lange". Ik was gewoon niet gelukkig, dáárom zat ik daar.Zo na je veertigste kom je vanzelf aan riepen de meeste vrouwen vanaf mijn 30ste. Ik geloofde er geen woord van maarnu moet ik ze gelijk geven, "ook ik moet opletten wat ik eet!"
Op één of andere manier lijk ik dit niet goed te accepteren, want in mijn nachtelijke uren, diep in slaap wil ik nog van alles naar binnen stouwen zoals: tandenborstels, knopen,pennen, enz. En dit alles blijft altijd hangen in mijn keel. Tijdens één van onze (Hans en mij) eerste nachtjes samen riep ik dan ook ineens in paniek uit; "Hans, ik heb een tandenborstel ingeslikt". Hans die nog niet op de hoogte was van deze nachtelijke vraatzucht liep liefdevol naar de badkamer om mij vervolgens 4 tandenborstels te tonen. "Kijk schat alle vier zijn ze er nog, je hebt geen één ingeslikt". Met open ogen en toch in slaap riep ik dan nijdig:"Ik voel hem toch verdorie, hij zit hier in mijn keel".Ik kan de paniek op zo'n moment niet beschrijven.De tandenborstels werden vervangen door knopen, maar toch bleven de borstels favoriet. Hans loopt al niet meer naar de badkamer, die weet inmiddels wel beter en ik blijf mopperen, dat hij niet snapt dat ik écht..........Gelukkig komt dit niet dagelijks voor, maar nog wel met enige regelmaat. Sinds kort verslind ik ook poesjes, ik droom dan dat ik met mijn mond open lig te slapen en dat er dan een katje inkruipt, van schrik slik ik die dan vervolgens door, maarja die kut katten krijg je niet zomaar weg met het gevolg dat ik Hans weer in paniek roep dat ik een kat half heb ingeslikt. Hans is dan goed wakker, gaat gelukkig niet op zoek naar onze katten, maar probeert mij te overtuigen dat ik het me verbeeld.Het ergste komt nog, laatst bleef ik slapen bij vriendin Miriam, ook daar heb ik een kat verorbert, in paniek (slaap) vlucht ik de gang op, trek één van de vijf deuren open zie haar zoon liggen en zeg;"Niels waar is je moeder? hebben jullie jonge poesjes?Niels deed één oog open (gelukkig!) en zei slaapdronken dat zijn moeder op zolder sliep. Ik rende de trap op en daar werd ik gelukkig écht wakker, nou ja... de realiteit drong tot me door. Daar lag mijn vriendin met man lekker te slapen, het was 4 uur s'nachts en ik probeerde een katje weg te krijgen. En........ik had bar weinig aan en was de slaapkamer van hun zoon van 17 opgestuiterd. Schaamte, vreselijke schaamte.
De volgende dag smste ik Miriam bij thuiskomst dat het erg gezellig was geweest. Miriam smste terug dat ze nog aan het nagenieten was, .....en Niels ook...........Nou ja, dat doet een vrouw van 47 jaar, mét zwembandje, ook wel weer een beetje goed.
Denk dat ik vannacht maar es een olifant naar binnen prop.
Ien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten